Een interview met Lori van Egmond (directeur Vriendendiensten Deventer) en Almera (stagiaire Saxion MWD) waarom ze meedoen met deze lipdub en vertellen over hoe belangrijk ‘contact’ is. Vriendendiensten Deventer is met een groep van 12 personen goed vertegenwoordigd bij deze lipdub. De medewerkers, stagiaires, maatjes en cliënten zijn te zien bij de start van de lipdub en staan met het hele team op de roltrap.
Met dank aan Mirjam Giphart voor het interview en het filmen.
..maar toen ik mijn stages gehad had, kon ik in ieder geval de thuiszorg van mijn lijstje schrijven, dat was echt niks voor mij! Daarentegen had de psychiatrie toch echt nieuwsgierigheid bij mij opgewekt, de vooroordelen die ik had waren allemaal verdwenen. Wat was de psychiatrie leuk en gaaf! Het is niet alleen maar leuk en gaaf geweest, ook heb ik daar hele moeilijke tijden beleefd. Wat ik nu wel kan zeggen is dat je als verpleegkundige in de GGZ sterk in je schoenen moet staan. Het vak zit vol uitdaging. Je weet niet wat de volgende dag zal gaan brengen, en dat is wat ik zo mooi vind aan dit vak. ’s Ochtends opstaan, snel klaarmaken, de bus pakken om vervolgens de afdeling binnen te lopen, niet wetend wat die dag allemaal gaat brengen..leuk toch!?
Ik herinner me nog dat ik, op de afdeling waar ik stage liep, in contact kwam met een patiënte van mijn leeftijd; destijds 19 jaar. Haar verhaal had echt indruk op me gemaakt. Zij zelf had ook gestudeerd aan dezelfde Hogeschool als ik. Tevens was ze destijds bezig geweest met de opleiding tot verpleegkundige net als ik. Echter kwam ze halverwege haar opleiding op de patiëntstoel te zitten in plaats van de hulpverlenerstoel. Dit vond ze erg moeilijk om te accepteren. Ik vroeg haar dan ook hoe ze het contact met mij zag, want ik kon me voorstellen dat ik erg confronterend voor haar kon zijn. Bij navraag gaf ze ook aan het moeilijk te vinden om mij op de afdeling bezig te zien. Mijn positie was ook haar droom geweest. Naarmate de tijd vorderde creëerde ik toch een vertrouwensband met haar en merkte ik op dat ze steeds vaker naar mij toe kwam. Voor zowel leuke gesprekken als hulpverlenergesprekken. Met name dit meisje heeft me doen realiseren dat de lijn tussen ons en de psychiatrie erg dun is. Het is schrikbarend hoeveel overeenkomsten je eigenlijk hebt met de mensen uit de psychiatrie.
GGZmooianders 